W 1841 roku August Dreßler został mianowany królewskim mistrzem maszynowym. Wykładał fizykę i budowę maszyn (dwie godziny tygodniowo) od sierpnia 1846 do końca 1850 w szkole górniczej (Bergschule) w Tarnowskich Górach. [2]

Tarnogórska szkoła górnicza założona została w 1803 r. z inicjatywy Rudolfa von Carnalla (1804–1874), który był jej dyrektorem do 1844 roku. Początkowo szkoła mieściła się w budynku Urzędu Górniczego. Znajdował się on przy Rynku w miejscu, gdzie potem wzniesiono ratusz. Od 1 kwietnia 1803 r. zajęcia szkolne przeniesiono na północną stronę Rynku do budynku przylegającego do kościoła ewangelickiego. Jednak już po dwóch latach zaprzestano użytkowania tego budynku i w kolejnych latach zajęcia odbywały się m. in. w mieszkaniach pracowników kopalni Fryderyk. Od 1839 roku lekcje prowadzono teraz w pomieszczeniu wynajętym od apteki „Pod Białym Aniołem“, znajdującej się przy Rynku. W latach 1855–1892 szkoła mieściła się w budynku przy ul. Gliwickiej 25, skąd następnie przeniesiona została do nowo wzniesionego gmachu przy ul. Karola Miarki.

W czasie kiedy uczył w szkole górniczej, mieszkał początkowo – jak wynikałoby z miejsca urodzenia syna Victora – przy kopalni Fryderyk w Tarnowskich Górach, a w latach 1847–1848 jest wymieniany jako właściciel tzw „Dworku Goethego“. [3]

Dworek pochodzi z połowy XVIII wieku, pełnił funkcje mieszczańskiej lub szlacheckiej rezydencji, ale jego pierwszy właściciel jest nieznany. W XIX wieku został rozbudowany i przebudowany. Powszechnie używana nazwa budynku upamiętnia dwudniowy pobyt w nim Johanna Wolfganga von Goethego we wrześniu 1790 roku. W 1821 roku gościem dworku był Julian Ursyn Niemcewicz. [4]

 August Dreßler należał do loży masońskiej. W latach 1834–1841 w Opolu do St.Joh.-Loge „Psyche”, a od 14 października 1841 roku do swojej śmierci 25 sierpnia 1872 roku do St.Joh.-Loge „Silberfels” zu Beuthen OS. [5] [6]

Kolejny przystanek to Zabrze i „Redenhütte”

Inwestorami huty byli Bockh, Silbergleit, Dreßler i Schlesinger. Pierwsze obiekty zakładu zostały wzniesione w latach pięćdziesiątych XIX wieku na terenie tzw Małego Zabrza, który należał wówczas do Powiatu Bytomskiego. Po raz pierwszy nazwa huty „Redenhütte” pojawia się w spisie hut „Zeit-Schrift fur das Berg-Hütten und Saunenwesen in der preussischen Staate” (A. Carnall, Berlin 1856). W opisie znajduje się informacja, że huta posiada dwa piece. Z tego też okresu pochodzi najstarszy zachowany plan huty. (MGW 101/761).

Na początku zbudowano dwa wielkie piece opalane koksem, puglingarnię, walcownię i koksownię systemu Apolda. W 1867 roku huta zatrudniała 511 pracowników. W 1870 roku do huty włączono pobliską fabrykę kotłów parowych Koetza oraz wybudowano halę walcowni blachy. [7]

Od października1858 roku do przejścia na emeryturę 1 stycznia 1869 roku, August Dreßler kierował warsztatem mechanicznym w Gliwicach. Był także członkiem Schlesische Bergwerks- und Hűtten-Actien-Gesellschaft „Vulkan”.

Rodzinę odnajdujemy w spisie mieszkańców z 1864 roku, pod adresem Kronprinzenstrasse (ul. Jagiellońska) nr 85. Te numery nie odpowiadają numerom dzisiejszym, więc odnalezienie domu może się nie udać.

Wg wspomnianego powyżej spisu, z Wilhelmem Dresslerem i jego żoną Marie geb. Krajewski (ur.1815), mieszkali:

Bertha ur. 1840

Ida ur. 1849

Minna ur. 1850 (20.10.1873 r. OW nr 127/1873 wyszła za mąż za Roberta Schindlera, inspektora hutniczego na Borsigwerk)

Clara ur. 1853

Emil ur. 1854

W spisie nie ujęto syna Victora Hugo urodzonego 31.01.1845 roku (KP Tarnowitz), prawdopodobnie był już „na swoim”.

W albumie fotografii Beermanna odnajdujemy też zdjęcie jego zięcia, ale nie wiadomo z którą z córek się ożenił. 

Wilhelm Dressler, syn Wilhelma i Marie Krajewski ożenił się z Jettel Wolff córką Salomona i Friederike Glaser; (Katowice-Kattowitz USC akt 13/1876). Trudno ustalić, czy to kolejny syn, czy inne z imion Emila.

 Wilhelm August Dreßler zmarł 25 września 1872 roku w Gliwicach (OW nr 115 z dnia 1.10.1872 r.). Nie ma dowodów na to, że został pochowany na Cmentarzu Hutniczym, zwłaszcza, że istniał już wtedy Cmentarz Starokozielski, ale przypuszczam, że jako wyższego urzędnika Huty w dodatku zamieszkałego w pobliżu, pochowano go jednak tutaj.

Syn Wilhelma Dresslera i Marie geb. Krajewski. Urodził się 31 stycznia 1845 roku we Friedrichsgrube / Strzybnica (KP Tarnowitz 7/1845).

Związany był z zakładami Borsiga, był też członkiem loży masońskiej „Zur siegendem Wahrheit“ w Gliwicach (stopnie: I – 1880, II – 1881, III – 1883).