Carl Wilhelm Brand  (...1816 – 11.04.1893)

Carl Brand był synem Samuela i Gottliebe Willard.

W „Der Oberschlesische Wanderer” nr 27/1862 czytamy, że 25 czerwca zmarł na chorobę serca w wieku 69 lat i 3 miesięcy Königl. Hütteninspektor a. D. (w stanie spoczynku).

Najprawdopodobniej był to ojciec Carla.

Można powiedzieć, że Carl Brand „był z zawodu dyrektorem”. Kierował kolejno hutami w Paruszowcu, Osnabrűck i Królewskiej Hucie, a następnie został dyrektorem Urzędu Hutniczego w Gliwicach.

Po przejściu w stan spoczynku nie spoczął na laurach, ale rozwinął działalność jako przedsiębiorca i rzucił się w wir działalności społecznej. Najpierw należał do rady miejskiej, potem do magistratu i ponownie – do końca życia do rady miejskiej, gdzie przez wiele lat był wiceprzewodniczącym. Był członkiem rady nadzorczej Oberrealschule, członkiem ewangelickiej Rady kościelnej, członkiem rady nadzorczej ewangelickiego Domu Dziecka.

Jak pisze Benno Nietsche w swojej Historii miasta Gliwice: „1 grudnia [1861] po raz pierwszy zapłonął w Gliwicach gaz. Już w roku 1857 magistrat zawarł z agentem Albertem Neumannem umowę w sprawie otwarcia gazowni, ale nie doprowadziła ona do zamierzonego celu. W związku z tym na początku 1861 roku [magistrat] podpisał nowy kontrakt z panem Brandtem, królewskim dyrektorem hutniczym w stanie spoczynku, a także panami Chuchulem i Schultzem, który [kontrakt] z końcem tego samego roku umożliwił uzyskanie nowoczesnego oświetlenia.” [3]

Zachęceni prawdopodobnie powodzeniem tego przedsięwzięcia, panowie Brand i Chuchul podjęli się podobnego dzieła w Rawiczu, zawiązując 14 listopada 1864 roku wspólnie z byłym aptekarzem z Rawicza (?) Emilem Jűttnerem spółkę „Rawiczer Gasanstalt”. Rozruch gazowni miał miejsce 25 września 1865 roku. [4]

W Gliwicach Brand utworzył firmę „Gleiwitzer Gasanstalt C. W. Brand u. Comp. in Gleiwitz”. Jaka była dalsza rola Chuchula nie wiadomo, to Brand figuruje jako właściciel firmy, a jego syn Hermann był w tej firmie dyrektorem. Udziały w niej miał również Wilhelm Hegenscheidt, a po jego śmierci oraz śmierci Carla i Hermanna Brand, ich udziały zostały przekazane dalszym członkom rodziny.